Als vrijwilligster voor de Stichting Konijnenbelangen (SKB) deed ik een controle op de plaatselijke kinderboerderij voor het welzijn van de konijnen. 
Ik was compleet in shock te zien hoe de konijnen op vele kinderboerderijen gehuisvest waren.

Sommigen hadden dringend medische hulp nodig. Ik heb mij toen aangemeld als vrijwilligster op de kinderboerderij in Lelystad in de hoop een verschil te kunnen maken voor de dieren. Helaas bleek dat een droom die al snel uit een spatte. De konijnen die medische hulp nodig hadden (denk aan dieren met olifantstanden, mijt, traanogen etc.) nam ik mee naar huis. Al gauw vond ik een dierenarts die mij wilde helpen hierbij. De dieren gingen uiteraard niet meer terug en binnen no time zaten er hier zo’n 15 konijntjes in de tuin. Er kwam een website, een facebook pagina en de opvang was geboren.

Een opvang voor konijntjes was broodnodig zo leerde ik, want wat is het leed onder deze diertjes groot! De opvang was dus een feit, maar ik wilde deze wel runnen onder mijn eigen voorwaarden: dat wil zeggen, dat de konijnen een heerlijke ruimte moesten krijgen als ze verhuisden, een maatje en natuurlijk adoptieouders die immens van ze zouden houden als ik.
Immers, sommigen dieren hebben maanden van herstel nodig van een dure en ingrijpende operatie en allen hebben een rugzakje. Ze verdienen niet een gouden, maar diamanten mandje.

Al gauw wisten mensen ons te vinden en werden we overspoeld met afstandsaanvragen en moesten we met wachtlijsten gaan werken. In 2018 zijn we een samenwerkingsverband aangegaan met diverse dierenambulances en zo kwamen ook de zwerfkonijntjes (lees gedumpt!!!!) in de opvang.

In 2023 bestaat de opvang al 10 jaar en al hoewel het soms een grote emotionele rollercoaster is en ik vaak roep ik trek de stekker eruit, kan ik mij een leven zonder die keutels niet voorstellen!